مهاجرت دامپزشکی مانند مهاجرت از طریق دیگر رشته‌های علوم پزشکی و درمانی رویه‌‌ای متفاوت دارد. از آماده سازی مدارک مورد نیاز و مکاتبات مختلف گرفته تا هزینه‌ها و مطالعه دروس مورد نیاز. در نتیجه هنگامی که دامپزشکان و فارغ‌التحصیلان این رشته‌ها تصمیم به تغییر محل زندگی می‌گیرند و می‌خواهند در کشوری دیگر فعالیت درمانی خود را ادامه دهند، با چالش‌های بزرگی مواجه می‌شوند. اگر شما هم یکی از این افراد هستید، حتما با پرسش‌های یکسانی مواجه شده‌اید.
با این همه پیش از هر چیز و قبل از اینکه بخواهیم درباره تطبیق مدرک دامپزشکی یا رویه‌های قانونی و اداری موجود در این رابطه صحبت کنیم، ابتدا باید درباره کشورهای مختلفی که پذیرای پزشکان و دامپزشکان و فعالان حوزه درمان هستند، اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
هنگام انتخاب بهترین کشور برای مهاجرت به عنوان دامپزشک، فاکتورهای مهمی باید در نظر گرفته شوند. مانند شرایط مجوز و گواهینامه، فرصت‌های شغلی، کارانه و مزایا، کیفیت زندگی، و اولویت‌های شخصی که فردی که در نهایت مجموع این موارد روی انتخاب نهایی افراد اثر می‌گذارد. تحقیق و بررسی دقیق همه این عوامل قبل از تصمیم گیری نهایی بسیار مهم است.
مجموعه حیوونک در این مقاله به صورت مفصل به بررسی شرایط موجود در چهار کشور آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا پرداختیم و تلاش کردیم اطلاعات دقیقی از کیفیت شغلی و حرفه‌ای دامپزشکان در این کشورها ارائه دهیم. با ما همراه باشید.
کشورهای مناسب برای پذیرش دامپزشکان
کشورهای زیادی وجود دارند که به دلایل مختلف اقتصادی و اجتماعی به متخصصان و کارشناسان یک حوزه نیاز پیدا می‌کنند. چه این حوزه فنی و مهندسی باشد، چه هنری و ادبی و چه پزشکی.
در این میان کشورهای مهاجرپذیری هم وجود دارند که به صورت کلی پذیرای متخصصان از تمام شاخه‌های مختلف کاری و حرفه‌ای هستند. در این میان ما به صورت ویژه درباره چهار کشور آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا که از جمله‌ی بهترین کشورها برای مهاجرت دامپزشکی صحبت می‌کنیم.
دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد این کشورها نسبت به سایرین شرایط بهتری برای پذیرش دامپزشکان دارند. بیایید چند مورد از آنها را بررسی کنیم:
- بازار کار مناسب: هر چهار کشور دارای بازارهای کار قوی برای متخصصان دامپزشکی هستند و تقاضای زیادی برای دامپزشکان واجد شرایط در بسیاری از زمینه‌ها و حوزه‌های کاری وجود دارد.
- حقوق و مزایای بالا: حقوق و مزایا برای متخصصان دامپزشکی در این کشورها نسبت به سایر کشورها نسبتاً بالا است که آنها را به مقصدی جذاب برای متخصصانی تبدیل می‌کند که به دنبال افزایش پتانسیل درآمدی خود هستند.
- سیستم‌های آموزشی قوی دامپزشکی: هر چهار کشور دارای سیستم‌های آموزش دامپزشکی معتبر و معتبری هستند که می تواند برای کسانی که به دنبال فرصت‌های آموزشی یا تحقیقاتی خود هستند جذاب باشد.
- استانداردهای بالای مراقبت‌های دامپزشکی: ایالات متحده آمریکا، انگلستان، کانادا و استرالیا به داشتن استانداردهای بالای مراقبت‌های دامپزشکی، با صنایع دامپزشکی پیشرفته و تعهد بالا به رفاه حیوانات مشهور هستند.
- تسلط به زبان انگلیسی: هر چهار کشور عمدتاً انگلیسی زبان هستند، که می‌تواند برای متخصصان دامپزشکی که به زبان انگلیسی تسلط دارند یا می‌خواهند مهارت‌های زبان انگلیسی خود را بهبود بخشند، جذاب باشد.
- امکانات فرهنگی و کیفیت زندگی: این کشورها همچنین کیفیت زندگی بالایی را با انواع امکانات رفاهی فرهنگی و تفریحی فراهم می‌کنند که می‌تواند برای هر فردی جذابیت کافی برای زندگی در آنجا را داشته باشد. ضمن اینکه هر چهار کشور از طبیعت زیبا و چشم‌اندازهای جالبی برخوردارند.
باید البته در نظر داشته باشیم که هر فردی می‌تواند دلایل خود را برای انتخاب کشورهای مقصد داشته باشد. همین مسئله باعث می‌شود اطلاعات بیشتر درباره این کشورها برای افراد متخصص دامپزشکی مهم باشد و روی تصمیم‌گیری در مورد مکان مهاجرت دامپزشکی اثر بگذارد.
اطلاعات کلی درباره دامپزشکان آمریکا
اجازه بدهید نگاهی به آمار و ارقام موجود در کشور آمریکا بیندازیم و از کیفیت حرفه متخصصان دامپزشکی در این کشور اطلاعات بیشتری کسب کنیم.
- طبق اعلام انجمن دامپزشکی آمریکا (AVMA) تا سال 2021، تقریباً 123 هزار دامپزشک دارای مجوز فعال در ایالات متحده فعالیت می‌کنند. تمام این افراد شامل دامپزشکانی می‌شود که در کلینیک‌ها و بیمارستان‌های خصوصی، محیط‌های دانشگاهی، تحقیقاتی، دولتی و سایر موسسه‌های مرتبط با دام و دامپزشکی مشغول هستند.
- طبق آمار اداره آمار کار، علاوه بر دامپزشکان، تقریباً 33 هزار دستیار و تکنسین دامپزشکی تا سال 2019 در ایالات متحده مشغول به کار بودند.
- سازمان AVMA تخمین می‌زند که بیش از 30 هزار مطب دامپزشکی در ایالات متحده وجود دارد که هم شامل خدمات درمانی عمومی و هم متدها و روش‌های تخصصی‌تر می‌شود.
- در حال حاضر 30 دانشکده دامپزشکی معتبر در ایالات متحده وجود دارد که مدرک دکترای دامپزشکی (DVM) را به فارغ‌التحصیلان این رشته اعطا می‌کنند. این برنامه‌ها معمولاً به چهار سال مطالعه نیاز دارند و دوره‌هایی در موضوعاتی مانند آناتومی، فارماکولوژی و داروشناسی، آسیب‌شناسی و جراحی را در بر می‌گیرند.
- بر اساس گزارش انجمن کالج‌های پزشکی دامپزشکی آمریکا، در طول سال تحصیلی 2020-2021 تقریباً 7200 دانشجوی دامپزشکی در ایالات متحده ثبت نام کرده‌اند و مشغول به تحصیل در این رشته هستند.
حرفه دامپزشکی در ایالات متحده بسیار متنوع است و دامپزشکان در زمینه‌های مختلفی از جمله درمان و تربیت حیوانات خانگی، پزشکی اسب، بهداشت عمومی حیوانات، تحقیقات و حفاظت از حیات وحش و موارد دیگر فعالیت می‌کنند. این موضوعات می‌تواند برای افرادی که به دنبال ادامه حرفه خود در هر کدام از این زمینه‌ها هستند، کمک شایانی کند.
مراقبت‌های درمانی دامپزشکی در آمریکا معمولاً در مطب‌ها و کلینیک‌های خصوصی ارائه می‌شود. این موسسه‌ها تنوع بالایی دارند و از کلینیک‌های کوچک مستقل تا بیمارستان‌های بزرگتر با بخش‌های مجزا را در بر می‌گیرند.علاوه بر این، برخی از دامپزشکان در سازمان‌های دولتی، مؤسسات تحقیقاتی و سایر مراکز غیرخصوصی کار می‌کنند.
به طور کلی، حرفه دامپزشکی یک رشته مهم و رو به رشد در ایالات متحده است که فرصت‌های زیادی برای پزشکان و تکنسین‌های دامپزشکی برای کار در تنظیمات و تخصص‌های ایجاد کرده است.
اطلاعات کلی درباره دامپزشکان کانادا
همانطور که گفته شد، کشور کانادا هم از جمله کشورهایی است که شرایط مناسبی برای دامپزشکان به وجود آورده است. در اینجا گزارشی از وضعیت دامپزشکان کانادا خواهیم داشت.
- طبق گزارش انجمن دامپزشکی کانادا (CVMA) تا سال 2021، تقریباً 14 هزار دامپزشک ثبت شده در کانادا وجود دارد. درست مانند آمریکا، این آمار شامل دامپزشکانی می‌شود که در محیط‌های خصوصی، دانشگاهی، تحقیقاتی، دولتی و سایر سازمان مشغول به کار هستند.
- طبق اعلام انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا، علاوه بر دامپزشکان، تا سال 2019، حدود 5 هزار دستیار و تکنسین دامپزشکی ثبت شده در کانادا فعالیت می‌کنند.
- انجمن CVMA تخمین می‌زند که بیش از 5
500 مطب دامپزشکی در کانادا وجود دارد که هم شامل مطب‌های عمومی می‌شود و هم کلینیک‌های تخصصی و فوق تخصصی را در بر می‌گیرد. - در حال حاضر پنج دانشکده دامپزشکی معتبر در کانادا وجود دارد که مدرک دکترای دامپزشکی (DVM) را به فارغ‌التحصیلان این رشته ارائه می‌دهند. دوره‌های آموزشی این دانشکده‌ها معمولاً چهار ساله است و موضوعاتی مانند آناتومی، فارماکولوژی، آسیب‌شناسی و جراحی را ارائه می‌دهند.
- طبق گزارش انجمن کالج‌های دامپزشکی کانادا، در طول سال تحصیلی 2020-2021 تقریباً 1400 دانشجو در برنامه‌های دامپزشکی در کانادا ثبت نام کرده‌اند. هرچند اطلاعاتی از اینکه چند درصد از این دانشجویان را داوطلبانی خارج از کانادا شامل می‌شود، ارائه نشده است.
حرفه دامپزشکی در کانادا نیز مانند آمریکا بسیار متنوع است و دامپزشکان در زمینه‌های مختلف از جمله دامپزشکی حیوانات خانگی، دام‌های بزرگ، بهداشت عمومی حیوانات، تحقیق و حفاظت از حیات وحش و حوزه‌های مشابه کار می‌کنند.
به طور کلی، حرفه دامپزشکی یک رشته مهم و رو به رشد در کانادا است که فرصت‌های زیادی برای پزشکان و متخصصان دامپزشکی برای کار در زمینه‌ها و تخصص‌های مختلف دارد. همچنین توجه ویژه دولت این کشور به حفظ زیستگاه‌های حیات وحش منجر به سرمایه‌گذاری در زمینه پژوهش‌های مختلف درباره حیوانات شده و زمینه را برای جذب علاقه‌مندان ایجاد کرده است.
اطلاعات کلی درباره دامپزشکان بریتانیا
بریتانیا تا حدی نسبت به دو کشور آمریکا و کانادا شرایط متفاوتی دارد. البته زیرساخت آموزشی هر سه کشور تقریبا یکسان است اما نوع ارائه خدمات درمانی و می‌تواند به شکل دیگری ارائه شود. در این بخش، تعدادی از آمار موجود در حوزه آموزش و دامپزشکی در این کشور ارائه شده است.
- طبق گزارش کالج سلطنتی جراحان دامپزشکی (RCVS) تا سال 2021، تقریباً 25 هزار دامپزشک ثبت شده در بریتانیا وجود دارد. تمام دامپزشکانی که در بیمارستان‌های خصوصی و دانشگاهی، موسسه‌های تحقیقاتی، سازمان‌های دولتی و سایر محیط‌ها کار می‌کنند در این آمار در نظر گرفته شده‌اند.
- طبق گزارش کالج سلطنتی جراحان دامپزشکی، علاوه بر دامپزشکان، تا سال 2021، حدود 13 هزار پرستار و دستیار دامپزشکی ثبت شده در بریتانیا مشغول به کار بودند.
- کالج سلطنتی RCVS تخمین می‌زند بیش از 5 هزار مطب دامپزشکی در بریتانیا وجود دارد که هم شامل مطب های عمومی و هم فعالیت های تخصصی می شود.
- در حال حاضر هشت دانشکده دامپزشکی معتبر در بریتانیا وجود دارد که مدرک لیسانس دامپزشکی (BVM) را ارائه می‌دهند. دوره‌های درسی تدوین شده در این دانشگاه‌ها، معمولاً به پنج سال مطالعه نیاز دارد و شامل دوره‌های درسی در موضوعاتی مانند آناتومی، فارماکولوژی، آسیب‌شناسی و جراحی می‌شوند.
- طبق گزارش کالج سلطنتی جراحان دامپزشکی، در طول سال تحصیلی 2020-2021 حدود چهار هزار دانشجو در برنامه‌های دامپزشکی در بریتانیا ثبت نام کرده‌اند. البته این رقم تنها تعداد ثبت‌نام‌ها را نشان می‌دهد و با آمار سالانه فارغ‌التحصیلان این رشته تفاوت دارد.
حرفه دامپزشکی در بریتانیا مانند کشورهای دیگر از تنوع بالا برخوردار است و کلینیک‌های پیشرفته و تجهیزات تخصصی زیادی در زمینه تشخیص و درمان دام‌های کوچک و بزرگ مشغول به کار است.
مراقبت‌های دامپزشکی در بریتانیا معمولاً در مطب‌های خصوصی ارائه می‌شود. هر چند که موسسه‌های درمانی دولتی نیز در این کشور فعالیت بالایی دارند. علاوه بر این، برخی از دامپزشکان در مؤسسات تحقیقاتی، مراکز خیریه و مردمی نیز کار می‌کنند.
به طور کلی، حرفه دامپزشکی یک رشته مهم و رو به رشد در بریتانیا است که فرصت‌های زیادی برای پزشکان و پرستاران دامپزشکی برای کار در محیط‌ها و تخصص‌های مختلف دارد.
اطلاعات کلی درباره دامپزشکان استرالیا
استرالیا نیز به جهت طبیعت خاص و شرایط زندگی مناسب، موقعیت مناسبی برای پزشکان و دامپزشکان فراهم کرده است و هر ساله متخصصان زیادی را به خود جذب می‌کند که می‌خواهند حرفه خود را در این کشور ادامه دهند. در اینجا به بخشی از آمار موجود برای دامپزشکان استرالیا می‌پردازیم.
- طبق گزارش انجمن دامپزشکی استرالیا (AVA) تا سال 2021، تقریباً 12 هزار دامپزشک ثبت شده در استرالیا وجود دارد. این آمار مانند کشورهایی که بررسی کردیم،شامل تمام دامپزشکان شاغل در محیط‌های خصوصی، دانشگاهی، تحقیقاتی، دولتی و سایر است.
- طبق اعلام انجمن دامپزشکی استرالیا، علاوه بر دامپزشکان، تا سال 2021 حدود 11 هزار دستیار دامپزشکی ثبت شده در استرالیا مشغول به کار هستند. آمار دقیقی از تعداد دستیارانی که دوره دیده‌اند وجود ندارد اما بیش از نیمی از آنها در دوره‌های آموزشی تکمیلی برای بهبود فعالیت خود به عنوان تکنسین شرکت کرده‌اند.
- AVA تخمین می‌زند که بیش از 2500 مطب دامپزشکی در استرالیا وجود دارد. کلینیک‌ها و بیمارستان‌های خصوصی و دولتی در این آماره لحاظ شده‌اند اما موسسه‌های خیریه حمایتی شامل این رقم نمی‌شود.
- در حال حاضر هفت دانشکده دامپزشکی معتبر در استرالیا وجود دارد که مدرک لیسانس علوم دامپزشکی (BVSc) یا دکترای دامپزشکی (DVM) را ارائه می دهند. این برنامه‌ها معمولاً به پنج تا شش سال مطالعه نیاز دارند و شامل دوره‌هایی در موضوعاتی مانند آناتومی، فارماکولوژی، آسیب‌شناسی و جراحی می‌شوند.
- طبق گزارش انجمن دامپزشکی استرالیا، در طول سال تحصیلی 2020 حدود سه هزار دانشجو در برنامه‌های دامپزشکی در استرالیا ثبت نام کرده‌اند.
حرفه دامپزشکی در استرالیا مانند کشورهای دیگری که مورد بررسی قرار دادیم، پیشرفته و مورد توجه است و دامپزشکان در زمینه‌های مختلفی در این کشور مشغول ارائه خدمات هستند.
دولت این کشور نیز مانند کانادا توجه ویژه‌ای به حیات وحش، زیستگاه‌های آبی، سلامت سواحل و جنگل‌های بومی این منطقه دارد و به همین علت موسسه‌ها و سازمان‌های زیادی وجود دارد که در آن محققان دامپزشک با دانشمندان موجودات آبزی، جانورشناسان، حشره‌شنایان و کارشناسان محیط زیست همکاری می‌کنند.
به طور کلی، در استرالیا فرصت‌های زیادی برای پزشکان و پرستاران دامپزشکی برای کار در محیط‌های مختلف با تخصص‌های مختلف فراهم شده است.
شرایط مورد نیاز برای مهاجرت دامپزشکان به کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا
به صورت کلی، روند مهاجرت و نقل مکان پزشکان و کارکنان حوزه درمانی نسبت به سایر اصناف و مشاغل پیچیده‌تر است و دامپزشکان هم از این قاعده مستثنی نیستند. هر کشوری بنا به سیستم‌های آموزشی پزشکی و درمانی خود راهکاری برای جذب متخصصان و پزشکان در نظر گرفته است. از کارشناسان بهداشت و تغذیه گرفته تا پزشکان و جراحان علوم پزشکی انسان و دامپزشکان.
برخی از این شرایط پذیرش این کشورها بسته به کشور مبدا فرد متقاضی دارد. یعنی اینکه فرد متخصص در چه کشوری تحصیل و فعالیت کرده روی شانس پذیرش او اثرگذار است.
هر کدام از چهار کشوری که در این مقاله مورد بررسی قرار می‌دهیم، شرایط پذیرش مخصوص به خود را دارند که بیشتر شامل آزمون‌های ورودی می‌شود که متقاضیان برای ورود به این کشور باید طی کنند. تلاش می‌کنیم در این بخش آزمون‌های هرکدام از کشورها را به اختصار بررسی کنیم.
آزمون‌های ورودی آمریکا برای مهاجرت دامپزشکی
در ایالات متحده، پزشکان دامپزشکی آموزش دیده ساکن خارج از کشور نیاز به دو مدرک دارند تا واجد شرایط دریافت مجوز دامپزشکی در ایالات متحده باشند.
یکی مدرک دوره کمیسیون آموزشی برای فارغ‌التحصیلان دامپزشکی خارجی (ECFVG) است که در انتهای دوره گواهینامه پایان دوره برای فرد صادر می‌شود و دیگری نتیجه آزمون صدور مجوز دامپزشکی آمریکای شمالی (NAVLE) است که پس از قبولی در آزمون صادر می‌شود.
علاوه بر این، ایالت‌های جداگانه ممکن است الزامات و فرآیندهای صدور مجوز مخصوص به خود را داشته باشند، بنابراین برای پزشکان دامپزشکی مهم است که از قبل در مورد الزامات خاص ایالتی که قصد فعالیت در آن دارند، تحقیق کنند.
آزمون‌های ورودی کانادا برای مهاجرت دامپزشکی
در کانادا، پزشکان دامپزشکی آموزش دیده غیرکانادایی باید مدارک خود را برای ارزیابی به انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا (CVMA) ارسال کنند. این مدارک همچین باید توسط هیئت معاینه ملی (NEB) و انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا (CVMA) بررسی شوند و مورد تایید آنها نیز باشد تا واجد شرایط دریافت مجوز دامپزشکی در کانادا باشند.
مانند ایالات متحده، استان‌های کشور کانادا می‌توانند هر کدام شرایط خاص خود را برای پذیرش دامپزشکان داشته باشند و متقاضیان فرآیندهای صدور مجوز متفاوتی را طی کنند.
آزمون‌های ورودی بریتانیا برای مهاجرت دامپزشکی
در بریتانیا، پزشکان دامپزشکی که در خارج از اتحادیه اروپا آموزش دیده‌اند، باید در آزمون قانونی SME ثبت نام کنند و پس از قبولی در آزمون واجد شرایط دریافت مجوز دامپزشکی در بریتانیا خواهند بود.
دامپزشکانی که مدرک و جواز کار خود را از یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا دریافت کرده‌اند، نیازی به شرکت در این آزمون ندارند و با ترجمه مدرک (در صورتی که به زبان انگلیسی نوشته نشده باشد) می‌تواند برای دریافت جواز کار در بریتانیا درخواست بدهند.
آزمون‌های ورودی استرالیا برای مهاجرت دامپزشکی
در استرالیا، پزشکان دامپزشکی آموزش دیده‌ای که دوره خود را در استرالیا طی نکرده‌اند باید مدارک خود را برای ارزیابی به شورای هیئت‌های دامپزشکی استرالیا (AVBC) ارسال کنند. کار به اینجا ختم نمی‌شود و داوطلبان باید در آزمون ملی دامپزشکی (NVE) نیز شرکت کنند و نمره قبولی را دریافت کنند تا از جمله افرادی باشند که واجد شرایط دریافت مجوز دامپزشکی در استرالیا است.
مانند ایالات متحده و کانادا، ایالت‌های استرالیا اضافه بر ارزیابی مدرک و قبولی در آزمون ورودی ممکن است شرایط و فرآیندهای صدور مجوز متفاوتی نیز داشته باشند.
مقایسه پذیرش دامپزشکان بین‌المللی در کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا
هر کشوری مقررات و الزامات خاص خود را برای دامپزشکان آموزش دیده بین‌المللی دارد و به صورت کلی این آمار می‌تواند تحت تاثیر سیاست‌های عمومی هر کشوری در زمینه جذب مهاجر و پذیرش نیروهای متخصص قرار بگیرد.
در واقع، بسیار دشوار است که بخواهیم بین اینکه کدام کشور دامپزشکان بیشتری نسبت به کشورهای دیگر پذیرش داشته است، مقایسه عادلانه داشته باشیم. چرا که الزامات و فرآیندهای متخصصان دامپزشکی آموزش دیده بین‌المللی بسته به کشور و حوزه قضایی کشور مقصد می‌تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از کشورها ممکن است فرآیندهای ساده‌تری برای شناسایی مدارک یا پذیرش نیروهای متخصص بین المللی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است سخت‌گیری‌های بیشتری انجام دهند.
اما به صورت کلی با مطالعه بیشتر درباره شرایط و ضوابط هر کشور و آزمون‌های ورودی آن می‌توان شانس پذیرش در کشورها را افزایش داد.
نرح قبولی در آزمون‌های ورودی دامپزشکی در کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا چقدر است؟
نرخ قبولی برای آزمون‌های ورودی برای صدور جواز کار برای دامپزشکان متقاضی بسته به آزمون متفاوت است.
به عنوان مثال، طبق انجمن پزشکی دامپزشکی آمریکا (AVMA)، میزان قبولی برای آزمون صدور مجوز دامپزشکی آمریکای شمالی (NAVLE) که برای صدور مجوز در ایالات متحده و کانادا لازم است، برای داوطلبانی که برای اولین بار در سال 2020 شرکت کردند، 86 درصد بود.
نرخ قبولی متقاضیان در کانادا هم مشابه آمریکا است. مطابق هیئت ملی آزمون (NEB)، داوطلبان کانادایی و بین المللی که برای اولین بار در سال 2020 در آزمون انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا (CVMA) شرکت کردند (که برای صدور مجوز در کانادا لازم است)، 80.7 درصد بود.
طبق گفته شورای هیئت‌های دامپزشکی استرالیا (AVBC) در استرالیا، میزان قبولی برای آزمون ملی دامپزشکی (NVE)، که برای اخذ مجوز در استرالیا لازم است، برای داوطلبان اولین بار در سال 2020، 90 درصد بود.
در بریتانیا اما متاسفانه اطلاعات کافی وجود نداشت و نرخ قبولی برای آزمون SER، که برای صدور مجوز برای پزشکان دامپزشکی آموزش دیده در خارج از اتحادیه اروپا لازم است، در داده‌های کالج سلطنتی جراحان دامپزشکی (RCVS) در دسترس نبود.
البته باید در نظر داشته باشیم که میزان قبولی در این آزمون‌ها می‌تواند از سالی به سال دیگر و از گروهی به گروه دیگر متفاوت باشد. آزمون‌های هر کدام از این کشورها ساده نیستند و معمولا سوالات چالش‌برانگیزی در آزمون طرح می‌شود. به همین دلیل اگر به دنبال قبولی در هر کدام از این آزمون‌ها هستید، پیشنهاد می‌کنیم پیش از شرکت در آنها آمادگی لازم را به دست بیاورید، مطالعه کافی داشته باشی و از متخصصان و منابع مجرب در زمینه خود راهنمایی بگیرید.
مقایسه درآمد دامپزشکان در کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا
میانگین دستمزد دامپزشکان در هر کشور متفاوت است و این تفاوت هم ناچیز نیست و نمی‌توان از هر آن را ندیده گرفت. دستمزدها تحت تأثیر عواملی مانند تجربه و سابقه کاری، تخصص و حوزه کاری قرار می‌گیرد.
طبق داده‌های اداره آمار کار (BLS) در ایالات متحده، متوسط دستمزد سالانه دامپزشکان تا ماه می 2020، 93,830 دلار بود.
در کانادا، بر اساس داده‌های انجمن پزشکی دامپزشکی کانادا (CVMA) در سال 2018، متوسط دستمزد سالانه دامپزشکان 93,000 دلار کانادا (تقریباً معادل 75,100 دلار آمریکا) است.
طبق داده‌های کالج سلطنتی جراحان دامپزشکی (RCVS) در بریتانیا، متوسط دستمزد سالانه دامپزشکان تا سال 2021، 41,527 پوند (تقریباً 58,500 دلار آمریکا) است.
طبق داده‌های انجمن دامپزشکی استرالیا (AVA) در استرالیا، متوسط دستمزد سالانه دامپزشکان تا سال 2019، 90,000 دلار استرالیا (تقریباً 67,600 دلار آمریکا) است.
البته که برای مقایسه باید در نظر بگیرید که این آمار هر کدام در سال‌های متفاوتی به دست آمده و ارقام همه کشورها در یک سال مشخص موجود نیست. این عددها آخرین رقم رسمی منتشر شده هستند و با توجه به ثبات نسبی اقتصادی در این کشورها می‌توانیم در نظر بگیریم در کشور آمریکا، دامپزشکان به صورت میانگین بیشترین درآمد را دریافت می‌کنند. هرچند ارزش پوند در سال‌های اخیر رشد فزاینده‌ای داشته و در آمارهای بعدی می‌تواند تغییر قابل توجهی در معادل درآمد دامپزشکان به وجود آمده باشد.
ضمن اینکه باید به این نکته توجه داشته باشیم که این ارقام فقط آمارهای کلی هستند و به صورت میانگین از میان هزاران دامپزشک فعال در این کشورها به دست آمده‌اند. بنابراین بازه حقوقی آنها می‌تواند پایین‌تر یا بالاتر از مقدارهای اعلام شده باشد.
معرفی منابع معتبر برای اطلاعات بیشتر مهاجرت دامپزشکان به کشورهای آمریکا، کانادا، بریتانیا و استرالیا
- برای اطلاعات در مورد تعداد دامپزشکان و کلینیک ها/بیمارستان های دامپزشکی در ایالات متحده:
American Veterinary Medical Association (AVMA) Veterinary Economics Division, 2021 Economic State of the Veterinary Profession.
- برای اطلاعات در مورد تعداد دانشجویان دامپزشکی در ایالات متحده:
Association of American Veterinary Medical Colleges (AAVMC) Annual Data Report, 2020-2021
- برای اطلاعات در مورد تعداد دامپزشکان و کلینیک‌ها/بیمارستان های دامپزشکی ثبت شده در کانادا:
Canadian Veterinary Medical Association (CVMA) Fast Facts 2021
- برای اطلاعات در مورد تعداد رسانه‌های دامپزشکی دانشجویان در کانادا:
Association of Faculties of Veterinary Medicine of Canada (AFVMC) Annual Data Report, 2019-2020
- برای اطلاعات در مورد تعداد دامپزشکان و کلینیک ها/بیمارستان‌های دامپزشکی ثبت شده در بریتانیا:
Royal College of Veterinary Surgeons (RCVS) Facts and Figures, 2021
- برای داده‌های مربوط به تعداد دانشجویان دامپزشکی در بریتانیا:
Universities and Colleges Admissions Service (UCAS) Undergraduate Applicant Statistics, 2020
- برای اطلاعات در مورد تعداد دامپزشکان و کلینیک ها/بیمارستان های دامپزشکی ثبت شده در استرالیا:
Australian Veterinary Association (AVA) Veterinary Workforce Survey, 2019
- برای اطلاعات در مورد تعداد دانشجویان دامپزشکی در استرالیا:
Tertiary Education Quality and Standards Agency (TEQSA) Annual Report on the State of Higher Education, 2020
منابع داده‌های رسمی تکمیلی:
- Bureau of Labor Statistics (BLS) in the United States
- The Canadian Veterinary Medical Association (CVMA)
- Royal College of Veterinary Surgeons (RCVS) in the United Kingdom
- Australian Veterinary Association (AVA)
